یک جمله‌ای هست با چند تا روایت که شاید شما هم حداقل یکیشون رو شنیده باشید. “با تکرار استاد میشی!” “با تمرین استاد میشی!” “تمرینه که استاد میسازه” و … خب موضوع اینه که خیلی اعتقادی به این عبارتهای تمرین و تکرار خالی ندارم و به نظرم آخرش لزوما کسی با تمرین و تکرار خالی …

یکی از سریالهایی که دنبال میکنم اسمش هست SUITS؛ یک سریال آمریکایی با امتیاز خیلی بالا و با فضایی که من خیلی دوست دارم. محوریت داستان توی فضای یک شرکت به اصطلاح خدمات حقوقی میچرخه و یک کاراکتر اصلی داره به اسم Harvey Specter که یک وکیل کار درسته و عملا هرجا که پرونده پرچالشی پیش میاد میدن به این! توی شرکت اصطلاحا به کار جمع کن معروفه 😀 طبیعتا خب خود این کاراکتر هم یک آدمیه با اعتماد به نفس خفن و کلی خاطرخواه توی شرکت و اینور اونور! (این کاراکتر محبوب منه، فکر کنم باهاش همزادپنداری میکنم)